[تاریخ ارسال: 19 Aug 2005] [ارسالکننده: سارا ارجمندی] [ ]
خانم سهیلا وثوق ممکن است بگویید منظورتان از مردم ایران چه کسانی هستند؟ احتمالا در جریان تظاهرات، همبستگی، آکسیون هایی که در سراسر دنیا برای اعتراض به این آدمربایی انجام شد نیستید و یا آنرا آگاهانه ندیده می گیرید. اگر منظورتان در داخل کشور است. به این رژیم دجال بگویید که یک همه پرسی آزاد بگذارد و یا دست از دستگیری و سرکوب و شکنجه و اعدام بردارد تا ببینیم این مردم از چه کسانی حمایت خواهند کرد. ولی تا آنموقع لطف کنید و از جانب مردم ایران حرف نزنید.
|
[تاریخ ارسال: 19 Aug 2005] [ارسالکننده: سهيلا وثوق] [ ]
با اين آرزو که دسيسه های رژيم خمينی عليه آزاديخواهان وطنمان به ضد خودش برگردد و ۲ مجاهد ربوده شده در عراق به سلامت برگردند ، عرضی دارم که اميدوارم به دقت توجه شود : علت اينکه مردم ايران همدردی لازم را با مجاهدين حتی بر سر اين توطئه آشکار بروز نمی دهند ، اين است که مجاهدين نتوانسته اند همدردی مردم وطنشان را نسبت به خودشان ايجاد کنند وگرنه والله بالله مردم بی عاطفه و بی غيرت نيستند و از آخوندها هم بيزارند . با مردم ايران بايد با صداقت و افتادگی روبرو شد در غير اينصورت ما را ياری نخواهند داد . مردم بايد باور کنند که طرف مقابل آنها تا بن استخوان به دموکراسی و حقوق بشر معتقد است و حقوق مخالف خود را هم پاس می دارد . بار ديگر آرزوی رهائی دو مجاهد اسير را دارم و از خدای منان پيروزی مردم ايران را عليه حکومت فريبکار کنونی خواهانم . سهيلا وثوق
|
[تاریخ ارسال: 16 Aug 2005] [ارسالکننده: فرزاد] [ Mobarez_85@yahoo.com ]
با سلام
متاسفانه این روزها مد شده که برخی از نیروهای به اصطلاح سرنگون طلب در کنار مخالفتی که با رژیم می کنندیک لگد (شاید هم بیشتر) به مجاهدین میزنند.کسانی که تا دیروز دعا گوی درگاه همایونی بودند و یا به دفاع از دیکتاتوری پرولتاریاو استالین می پرداختند به لطف خدا همگی ازادی خواه شده اند و به نیرویی که از ابتداتضاد اصلی را دیکتاتوری میدانست وهنوز هم میداندبرچسب دیکتاتوری میزنند وانها را نا جوانمردانه متهم به خیانت می کنند خوشبختانه شما جز این گروهها نیستید. اگر هم اختلافی دارید ان را منصفانه بیان میکنید
|
[تاریخ ارسال: 16 Aug 2005] [ارسالکننده: رضا] [ ]
برای من این نکته عجیب است که کسانی که مرتب دم از مبارزه مسلحانه میزنند و ید طولایی در مخالفت با رفراندوم و گذار مسالمت آمیز داشته و دارند وقتی به مجاهدین میرسد وشیوه مبارزه و مقاومتشان آنها را کله شق و فلان وبهمان لقب میدهند. اگر مجاهدین به هرعنوان از اشرف خارج شوند ( که البته امکانش را هم ندارند چون توی لیست تروریستی هستند) آن مبارزه مسلحانه آقایان چه شکل وشمایلی خواهد داشت و از کجا وبا کمک چه کسانی شروع میشود. مجاهدین که اینهمه سال مسلح بوده اند و بسیار آموزش دیده اند و یک سازمان یک پارچه زبده و متخصص هستند از اشرف بروند؟ کدام عقل سلیمی که معتقد به مبارزه سازمان یافته و مسلحانه معتقد است چنین چیزی را تجویز میکند. چرا به جای این دلسوزی های صوری و بی محتوا که نشان از عدم تخصص و سواد نظامی دارد سعی نمی کنید که کمک کنید تا دولت های غربی آنها را ازلیست درآورند و اجازه دهند که خودشان از خودشان دفاع کنند. آنهمه کاری که آنها درعراق کرده اند و مردم عراق را درجهت یک مبارزه ریشه ای و درست سازمان دهی کرده و میکنند و خودشان هم الگوی یک جامعه سوسیالیستی و بدوراز بهره کشی را به وجود آورده اند و همه این دستاوردها را بریزند دور و برای خوش آیند دل شما حقوق بشری ها از اشرف خارج شوند تا کله شق نباشند!!! بابا ایوالله به تحلیل تان . الحق و والانصاف که نه سواد سیاسی درستی دارید و نه از مبارزه مسلحانه چیزی میدانید. درهرصورت این میزان احساس مسئولیت هم خودش قابل قدردانی است . موفق باشید
|
[تاریخ ارسال: 16 Aug 2005] [ارسالکننده: فتحیه نقیب زاده] [ fathiyeh@msn.com ]
سلام آقای علی ناظر
واقعا در این لحضات که دو هموطن عزیز ما در عراق گرفتار تروریست وابسته به رژیم اسلامی در منطقه شده اند تنها وجدان های آگاه می توانند درک کنند که چه بر سر انسانیت رفته و می رود. آیا می شود این سکوت مرگبار را شکست. این حیرت انگیز و در عین حال بسیار دردآور و شگفت آمیز است که تمامی نیروهای سیاسی و یا حد اقل بیشترین آنها در مقابل روبوده شدن دو مبارز ایرانی در عراق چگونه سکوت کرده اند.با تشکر از شما و به امید آزادی دو مجاهد در عراق و آخر سر به امید برقراری دمکراسی در وطنمان ایران.
|
[تاریخ ارسال: 16 Aug 2005] [ارسالکننده: امیر روشنگر] [ ]
این راه حل شما - آقای زد - به معنی از هم پاشیدن تنها تشکیلات منسجمی است که از 27 سال است جلوی رژیم ایستاده و بهای آنرا هم با خون و رنج و شکنجه پرداخته است. از اینکه شما دلسوزانه این پیشنهاد را می کنید شک ندارم ولی باید توجه کرد که این دقیقا همان خواست رژیم است که می کوشد با تمام راه حل های موجود از مذاکره با دولت های اروپایی و عراق گرفته تا آدم ربایی به آن دست یابد. چون میداند تنها خطر جدی از طرف این ارتش حتی بی سلاح آن وجود دارد. موفق باشید
|
[تاریخ ارسال: 16 Aug 2005] [ارسالکننده: Z] [ ]
نه تنها باید از هر امکانی برای رهایی دو رزمنده مجاهد خلق استفاده کرد، بلکه باید با اصرار از سازمان مجاهدین خلق درخواست نمود، که یک بررسی جدی و جمعبندی واقعگرایانه از اوضاع کنونی در عراق اشفال شده انجام دهند. آیا در شرایط کنونی در عراق امکانی برای ادامه مبارزه بر علیه رژیم ضدبشری جمهوری اسلامی وجود دارد؟ آیا نیروهای امریکایی، که حتی توان تضمین امنیت نفرات خود را نیز ندارند و روزانه تلفات انسانی میدهند، میتوانند تضمین کننده امنیت مبارزین ایرانی در عراق باشند. یک تحلیل مشخص از شرایط مشخص در عراق بیشتر از هر زمان دیکری ضرورت یافته است، زیرا هیچکدام از فاکتورهایی که در آغاز رفتن به عراق برای ادامه مبارزه با رژیم آخوندی تعیین کننده بودند، دیگر وجود ندارند و با راهکارهای دیروزی نمی توان پاسخ مشکلات امروز را داد.
|
[تاریخ ارسال: 16 Aug 2005] [ارسالکننده: علي] [ tofan1344@yahoo.co.uk ]
براي من هم اين همه استواري و پايداري مايه شگفتي است ,40 سال رزم ورنج مستمر , مقاومت پيگير و خستگي ناپذير ,در سخت ترين شرايط,در ميان بيشمار توطئه هاي ارتجاعي و استعماري .
چه رمز ورازي دارد قابل تأمل است.
شرايط جهاني و بين الملي را نگاه كنيد و انبوه توطئه ها و بلاياي كه بر اين سازمان نازل شده را مرور كنيد هر كدام از اينها براي سقوط يك دولت كافي بود..
من هم از ابتكار شما استقبال ميكنم و درخواست ميكنم همه ايرانيان ميخواهم به اين كمپين كمك كنند.
|
[تاریخ ارسال: 15 Aug 2005] [ارسالکننده: ابوالفضل وحيدى] [ ]
من هم با شما هم نظر هستم.دفاع از تمام كسانى كه عليه جمهورى اسلامى مبارزه مى كنند يك وظيفه ملى است. پراكندگى صدها هزار پناهنده و مهاجر از جمله به سبب اختلافات ايدئولوژيك هميشه امكان خوبى براى تحرك جمهورى اسلامى در خارج كشور بوده است.از مجاهدين ربوده شده با تمام اختلافات ايدئولوژيكى دفاع كنيم.موفق باشيد.
|
[تاریخ ارسال: 15 Aug 2005] [ارسالکننده: صوفی] [ ]
متاسفانه با نوشتن مقاله و موضع گیری کردن کار درست نمی شود.مقالات و پشتیبانی ها فقط جنبه ی سیاسی خواهد داشت نه کارکرد عملی، باید کار مشخص و برنامه ریزی شده کرد. همانکاری را که در اکثر کشورها دوستان هوادار مجاهدین - تاکید دارم که بگویم تنها هواداران مجاهدین نه دیگران- بطور روزانه انجام میدهند. تظاهرات جلوی سفارتها، تحصن، نامه نگاری به مرکز اصلی بین المللی ، ملاقات حضوری با مقامات دست اندرکار، کاری که مجاهدین و هوادارانشان از اولین لحظه این آدم ربایی شروع کرده و یک لحظه آرام نگرفته اند. دشمن در صحنه عملی نه اینترنتی دست به هجوم زده. برای همین فقط با بسیج بین الممللی همه ی ارگانهای حقوق بشری شاید بتوان به آزادی آنها دست پیدا کرد.
|