امروز نماینده ویژه دبیرکل، آقای مارتین کوبلر طی پرسش و پاسخی که در دیدگاه بازتکثیر شده (منبع همبستگی ملی)، روی چند نکته اساسی انگشت گذاشته است.

به نظر من که چند کلام انگلیسی بلد هستم، ترجمه سخنان ایشان با آنچه در سایت همبستگی ملی آمده، در چارچوب زبان دیپلماسی، تفاوت محتوایی دارد.

اگر سخنان ایشان را در چارچوب «دیپلماسی فعال» بررسی کنیم، به دو نکته اصلی بر می خوریم.

·       اول اینکه ایشان نقش آفرینی ملل متحد را آنطور که از آن انتظار می رود، اصل نمی داند. بلکه معتقد است که دولت عراق باید بخواهد این پروسه عملا به نتیجه برسد (و در نتیجه ایشان بتوانند با کشورهای ثالث رایزنی کرده و برای ساکنین امکانات فراهم کنند).

·       و دوم اینکه، ایشان بر روی دیپلماسی پشت صحنه (منظور ایشان دیپلماسی ارام نیست) تأکید دارند. به گفته ایشان، در این موقعیت حساس که همه کارتها روی میز است، و قرار است پس از پایان تعطیلات عید قربان، مذاکرات در مداری جدید آغاز شود، بهتر است که از هیاهو، تشدید بحران، و تهییج خودداری شود، تا مذاکره و «دیپلماسی پشت صحنه» به سرانجامی منطقی و قابل قبول طرفین برسد.

بدین منظور، دیدگاه، شمارش معکوس خود را تا پایان یافتن این مذاکرات از روی سایت بر می دارد. هدف دیدگاه برجسته کردن این واقعیت بود که وقت تنگ است، و ملل متحد بی عرضه. آقای کوبلر اصرار دارد که باید «پشت صحنه» کار را به نتیجه رساند.

شخصا امیدوارم که ملل متحد و این نماینده دبیرکل از بی عملی مفرط دست برداشته و به بهانه اینکه عراق حق مالکیت دارد، حقوق شناخته شده ساکنین اشرف را نادیده نگیرند، و به انسان فروشی دامن نزنند.

علی ناظر

14 آبان 1390