شبکه‌ی دیدگاه: نیروهای سرنگونی‌طلب متحد شوید didgah

روزي که فراخوان ديدگاه در اختيار عموم قرار گرفت، به گونه اي نگراني خود را از توطئهء احتمالي وزارت اطلاعات ابراز کردم.
به راستي از کجا مي دانيم اين صدا، صداي فيض مهدوي است؟ از کجا مي دانيم که فيض مهدوي با رژيم تباني نکرده تا اپوزيسيون را مغموم و دلسرد کند؟ از کجا مي دانيم که ما قرباني توطئهء ديگري از طرح هاي بيشمار وزات اطلاعات نشده ايم؟ همه و همهء اين سوالات را، مِن غير مستقيم، در همان نوشتهء اول مطرح کردم.
اين سوالات شايد در آن روز اول (7 روز پيش) موضوعيت داشت، اما امروز بي معني هستند. مي خواهم اين يادداشت را با يک فرض پيش ببرم. مي خواهم فرض کنم که تمام شک ها و دل نگراني هاي فوق الذکر درست از آب درآيد. مي خواهم فرض کنم که فردا فيض مهدوي سر از فلان کشور غربي در آورده و سر فحش و فضيحت را به نيروهاي راديکال و سرنگوني طلب بکشد. از اين بدتر که نمي شود. يعني کاري بکند که همهء ما را از کردهء خود پشيمان بکند. اين پيش فرض اين نوشتار است.
ولي آيا به راستي مهم است؟ به نظر من نه! براي ديدگاه و فکر کنم براي همهء کساني که در اين فراخوان شريک هستند، فيض مهدوي يک بهانه است. فيض مهدوي نه به عنوان يک فرد، بلکه به عنوان يک نماد، يک زنداني سياسي، يک اسير، يک اعدامي، مهم است. اين فراخوان عليه اعدام است. آري عليه اعدام فيض مهدوي، ولي فيض مهدوي به عنوان يک سمبل. سمبلي از تمام کساني که از 1357 تاکنون به چوبه دار سپرده شده اند. تمام آنهايي که بدون بهره جويي از دادگاه به تخت شکنجه سپرده شده اند. اين فراخوان فرياد امضاکنندگان عليه ظلمي است که 27 سال بر سر مردم ستمديده ايران آمده است. يادبودي است از تمام جانباختگان 1367، و پيش از آن، و پس از آن، و تا آن زمان که اين رژيم سرنگون بشود.
اگر توطئه اي بود، اين توطئهء با مشارکت گستردهء امضاکنندگان، به ضد خود تبديل شد. کافي است که به عکس العمل ها دقت کنيم. فراخوان ديدگاه و مشارکت همه در اين پروژهء فراسازماني، رژيم را در مقابل عملي انجام شده قرار داده است. رژيم ديگر چاره اي ندارد. يا بايد فيض مهدوي را بکُشد، که اينبار مثل حجت زماني، در سکوت نخواهد بود. اينبار نهاد هاي حقوق بشري نمي توانند بگويند که از سوي اپوزيسيون کم کاري شده است. اينبار نهاد هاي سياسي نمي توانند بگويند کسي از آنها پشتيباني نکرد. اينبار مثل هر بار نيست. 1070 نفر تاکنون، اعلام انزجار کرده اند. بسياري مستقيما با نهادهاي حقوق بشري تماس گرفته اند(کپي تماس به ديدگاه ارسال شده است). نهادهاي سياسي و شناسنامه دار و مدافع حقوق بشر اينبار پشتوانهء مردمي داشته اند. اينبار جهان خبردار شد. فيض مهدوي مثل حجت ماني در سکوت به قتل نخواهد رسيد. اينبار گوش کر و دل کور لازم است که نداند در زندان رژيم چه مي گذرد.
چارهء ديگر رژيم عقب نشيني است. که صد البته چه بهتر. حتي اگر از روز اول هدف رژيم فقط اين بود که ما را بترساند. مشخص شد که کسي نمي ترسد. حتي فيض مهدوي.
اما مهم تر از همه اينها، اين صف آرايي دستاوردي است بزرگ و دلگرم کننده براي اپوزيسيون خارج از کشور.
براي اولين بار 1070 نفر از نگرش هاي مختلف (اما سرنگوني طلبانه) در مقابل رژيم، با اسم ورسم مشخص هم صف شدند. 1070 نفر مزهء همبستگي را چشيدند. 1070 نفر به آنها که نمي دانند چگونه مي توان هم پيمان شد راه نشان دادند. اصلا هم مهم نيست که اين پروژه با شکست روبرو شود يا نه! در اين مدت 7 روز، 1070 نفر توانستند چهرهء واقعي و جنايتکار رژيم را در يک پراتيک مشترک به نمايش بگذارند، بدون آنکه بخواهند بهره جويي سياسي کنند. و دقيقا به همين خاطر، رژيم چه توطئه کرده باشد چه نکرده باشد، چه عقب نشيني کند و چه فيض مهدوي را بکشد، به هر حال باعث شد که 1070 نفر براي «لحظه اي» هم پيمان بشوند. همبستگي ملي معناي ديگري ندارد. در اين هم پيماني، هيچکس «من» نبود، همه «فيض مهدوي» بودند. فيض مهدوي که مجاهد است، که ملي مذهبي است، که کمونيست است، که شاعر و نويسنده و کارگردان تئاتر، و رانندهء کاميون و تاکسي و زن خانه دار و پروفسور و تاريخ شناس و پرستار و دکتر و وکيل و فعال سياسي و از بند رستهء شکنجه شده، و نوجوان 15 ساله است.
آيا اين صداي فيض مهدوي است؟ ديگر مهم نيست.
آيا اگر فيض را کشتند بيانگر اين نيست که اتحاد و همبستگي و يکپارچگي ايرانيان هم نتيجه ندارد، و چاره اي نيست به جز توصل به «بيگانگان»؟ اصلا و ابدا! اصلا و ابدا! اين رژيم بايد و حتما به دست مردم ايران سرنگون خواهد شد. اگر به هر چيزي شک کنيم، به اين يکي شک نبايد کرد. شايد فيض مهدوي ها به قتل برسند، اما اين رژيم رفتني است. دير و زود دارد، اما سوخت و سوز ندارد.
اگر رژيم در توطئه هايش موفق شود، آيا باعث دلسري 1070 نفر ديگر نخواهد شد؟ به هيچ وجه. مگر قتل عام 1367 باعث دلسردي شد؟ مگر قتل حجت زماني باعث دلسردي شد؟ مي خواهم کمي رويايي صحبت کنم: 1070 نفر همديگر را يافته اند.
آيا پروژه فيض مهدوي براي غبارآلود کردن اذهان نيست، تا چشم عقل از روي معاملات جاري بين رژيم و آمريکا بر سر پروژهء اتمي برداشته شود؟ نبايد چنين باشد. رژيم را بايد در تمام جبهه هاي مختلف مورد يورش قرار داد. يکي از آنها حقوق بشر است. جبهه هاي ديگر مبارزه ديپلماتيک و سرنگوني طلبانه است.
آيا اگر رژيم عقب نشيني کند دليل بر مهرورزي رژيم نيست؟ اصلا و ابدا! اين رژيم رئوف نيست و نمي تواند بشود. اين رژيم قاتل است.
رژيم اعلام کرده که تا 3 روز ديگر فيض مهدوي را به قتل خواهد رساند. پس تصميم با رژيم است. يا فيض مهدوي را به قتل برساند و بار ديگر بر ماهيت پليد، ضد انساني، و شنيع خود در انظار بين المللي تأکيد کند. يا عقب نشيني کرده و بپذيرد که اينبار چشم ها باز است و نمي تواند قتل عام 67 ديگري را طراحي کند.
تا به آنجايي که به ديدگاه مربوط مي شود، ديدگاه در مورد حجت زماني کم کاري کرد. ناگفته مي دانيم که ديدگاه هميشه اولين رسانه اي بود که اخبار مربوط به حجت زماني را بيروني مي کرد، اما با وجود اين بايد بپذيريم که کم کاري کرديم.از توان خود استفاده نکرديم. خود را به مسائل جانبي مشغول کرده بوديم. مي بايستي بيشتر از آنچه کرديم بکنيم. اينبار از تجربه گذشته عبرت گرفتيم و در حد قد و قواره مان اين پروژه عملي را مطرح کرديم. به همين نسبت، در زمان اعدام حجت زماني بسياري از امضا کنندگان اين فراخوان، ابراز انزجار نکردند. شايد چون ابزار کار در اختيارشان نبود. اما اينبار که ديدگاه چنين امکاني را در اختيارشان گذاشت، با تمام توش و توان به ميدان آمدند. ديدگاه و ياران بايد از اين دستاورد تجربه آموخته و ميدان را براي ترکتازي اپورتونيست ها و وزارت اطلاعاتي ها خالي نکنند.
از شما خواهش مي کنم که با didgah300@yahoo.co.uk تماس گرفته و اگر پيشنهادي در اين زمينه داريد با ما در ميان بگذاريد. يادمان باشد که هنوز تعدادي زنداني سياسي در زندان هستند که اگر موقعيت شان بدتر از فيض مهدوي نباشد، همسان او هست. بايد در آن مورد هم کاري بکنيم.
لطفا تيتر اي ميل حاوي پيشنهادات خود را «گام بعدي» انتخاب کنيد.
ممنون از شما
علي نظر – 3 روز تا تاريخ اعدام فيض مهدوي