کورش عرفانی: دو سری عوامل وجود دارد: عوامل ساختاری که فروپاشی اقتصاد ایران، رسیدن نظام مافیایی قدرت به محدودیت های خود و نیز گسترش نابرابری طبقاتی تا مرز انفجار اجتماعی از آن جمله هستند. برخی دیگر، عوامل مقطعی است که بحران اتمی و تلاش سپاه برای حذف رقبا از صحنه از طریق زور، خشونت و دور زدن قانون مهم ترین آنها هستند.

دیدگاه: آیا هنوز عامل یا عواملی در اختیار جناح حاکم هست که بتواند رژیم را از فروپاشی و سرنگونی نجات دهد؟

کورش عرفانی: به نظر می رسد که جناح حاکم موقعیت را به سمت غیر قابل بازگشت رسانده است. چشم انداز نجات نظام از طریق سرکوب وجود ندارد. جنبش کنونی برآیند انباشت انتخاب های غلط جناح حاکم است. عقب نشینی ناممکن و سرکوب نیز بی اثر گشته است. این بن بست باید به سوی گشایش برود زیرا ایران در معادلات جهانی و منطقه چنان نقشی دارد که نمی تواند در حالت بلاتکلیف بماند. دیر یا زود باید این موقعیت تعیین تکلیف شود، چنانچه در مورد رژیم شاه نیز این امر حضور داشت. آای

دیدگاه: نقاط قوت و ضعف خیزش کنونی چیست؟

کورش عرفانی: نقطه ی قوت آن قرار گرفتن در فرایند دوام آوردن است و نقطه ی ضعف آن عدم توانایی در تمام کردن کار. در حالی که بعد از شش ماه و نیم خیالمان از بابت اول راحت شده است باید روی بخش دوم به طور جدی کار کنیم. یعنی ابزارها ی لازم برای قدرت بخشیدن به جنبش در جهت عقب زدن حاکمیت کنونی را فراهم کنیم. هم ابزارهای نظری و هم نیازهای عملی.

دیدگاه: آینده را چگونه ارزیابی می کنید؟

کورش عرفانی: جنبش با دوام خود گسترش خواهد یافت. هم کمی و هم کیفی. البته نه به صورت جبری و مکانیکی، بلکه با کار آگاهانه و منظم ما. باید فعالیت های پراکنده ی فردی را به صورت فعالیت های همبسته ی جمعی درآورد. زمان تشکل دهی و تمرکز قواست. در صورتی که به این سمت رویم می توانیم جنبش آزادیخواهانه ی کنونی را با مطالبات اقتصادی و اجتماعی اکثریت پیوند بزنیم و رژیم را از قدرت پایین بکشیم. فراموش نکنیم اینک امکان این فراهم آمده است که ما کنش و ابتکار را در دست داشته باشیم و رژیم محدود به واکنش باشد. معادله ی قدرت به سود جامعه چرخیده است. باید از آن برای حل مسله استبداد سالاری استفاده کنیم.