هانری گروئه، معروف به آبه پیر، محبوب ترین شخصیت معاصر برای خلق فرانسه، در ساعت 5.25 دقیقه صبح امروز دوشنبه 2 بهمن 1385 (22 ژانویه 2007) در سن 94 سالگی در پاریس چشم از جهان فرو بست.
او در فرانسه و در سراسر جهان به عنوان حامی و مدافع محرومین و ستمدیدگان شناخته می شد. وی در سال 1954 به عنوان کشیشی جوان که دیگر به تاثیر اقدامات محدود و نمایشی دولت فرانسه باور نداشت حرکتی خودجوش را آغاز کرد و از مردم فرانسه خواست که در زمستان سرد آن سال به یاری هزاران بی خانمان بشتابند. این اقدام او آغازگر جنبشی بود که وی در طول 53 سال بعد از ان هرگز رهایش نکرد و بزرگترین انجمن کمک رسانی به مستضعفین را در کشور ثروتمند فرانسه بنیاد گذاشت و مدیریت کرد. دامنه ی کار او به سایر کشورها نیز رسید.
برخی از گرایشهای چپ و رادیکال عملکرد او را زیر سوال برده و می گویند که وی به نوعی مسکنی بود برای دردهایی که سرمایه داری آفریده است و اقداماتش رادیکال و زیربنایی نبوده است. واقعیت این است که آبه پیر به دنبال تسکین دردهایی بود که درمقابلش می دید و آنچه می خواست پاسخ دادن فوری به نیازهای محرومان و کاهش بلافصل رنج انسان های مظلوم بود.
وی در طول حیات پربار خویش به عنوان وجدان بیدار ملت فرانسه عمل می کرد و هر کجا که لازم بود ظاهرمی شد و با فریاد خشم خویش اجازه نمی داد که قشرهای محروم جامعه زیر چرخ های ماشین بی رحم سرمایه داری له شوند. اقدامات او دستمایه ی ابتکارات و حتی قوانینی چند به نفع محرومان بوده است. بخصوص در زمینه ی مسکن و به طور مثال قانون ممنوعیت اخراج مستاجرانی که توانایی پرداخت کرایه ی خویش را نداراند در فصل سرما.
آبه پیر در طول حیات خویش نه تنها به امور انسانی پرداخت بلکه با شهامت فراوان در امور سیاسی نیز موضع می گرفت و هرگز باورهای خویش را فدای مصلحت نمی ساخت. در سال 1996 وی در مقابل هجوم تبلیغاتی صهیونیست ها در فرانسه بر علیه روژه گارودی، که در کتاب « اسطوره های بنیان گذار اسرائیل» به افشای صهیونیسم پرداخته بود، شجاعانه به حمایت از او برخاست و بهایی سنگین برای این کار خویش پرداخت. او در این باره گفت :« آنچه می بینم این است که بعد از تاسیس دولت خویش، یهودیان از قربانی به جلاد تبدیل شدند.» رسانه های جمعی فرانسه که در اکثریت مطلق خویش در اختیار لوبی یهود هستند ماشین تبلیغاتی خویش را به کار انداختند تا چهره ی محبوب آبه پیر را مخدوش کنند. پس از چند سال سمپاشی تبلیغاتی بر علیه وی، نظرخواهیهای جدید نشان دادند که آبه پیر همچنان محبوبترین شخصیت خلق فرانسه است.
هم چنین باید از حمایت های بی دریغ آبه پیر از مبارزات آزادیخواهانه ی مردم ایران و پشتیبانی همیشگی وی از مجاهدین خلق یاد کرد.
آبه پیر انسانی فرهیخته، فیلسوف و متفکری رها از قید و بند حیات مادی بود. از او چندین کتاب در قالب نوشتارهای خویش و نیز مصاحبه یا شرح حال نویسی [بیوگرافی] به جای مانده است. او در جایی گفته بود : «بر این باورم که تقسیم پایه ای بشریت نه میان آنها که خود را معتقد و کسانی که خودشان را غیر معتقد معرفی می کنند ... بلکه میان کسانی است که در مقابل رنج دیگران روی خود را به طرف دیگر می کنند و آنهایی که برای رها ساختن دردمندان مبارزه می کنند. میان آنها که عشق می ورزند و آنها که دوست داشتن را طرد می کنند.»
خبرگزاری فرانسه در گزارش امروز خود می گوید : « در غروب زندگیش، کشیش رها از مال و منال دنیا درباره ی مرگ چنین می گفته است : « مرگ خروج از تاریکی است. من آنرا می خواهم. در تمام مدت زندگیم مرگ را جستجو کرده ام.»
تمام زندگی وی صرف حفظ شرافت محرومین شد. وفات آبه پیر بی شک درگذشت یک امانتدار انسانیت بود. راهش همیشه پر رهرو باد...
فیس بوک
Yahoo
Google
Twitter
Delicious
دنباله
بالاترین
نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان