شبکه‌ی دیدگاه: نیروهای سرنگونی‌طلب متحد شوید didgah

شبکه‌ی دیدگاه: نیروهای سرنگونی‌طلب متحد شوید didgah

صفحه‌ی نخست‌

حقوق بشر

يادداشت هفته

پيوندها

چهارشنبه ۲۴ مرداد ۱۳۹۷ - ۱۵ اوت ۲۰۱۸

سايت ديدگاه

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

فیس بوک Yahoo Google Twitter Delicious دنباله بالاترین

ساختار طبقاتي - بخش سوم

کورش عرفاني

اين مطلب در فرمت PDF ثبت شده است و با برنامه‌ی Acrobat Reader باز می‌شود.
برای خواندن متن کامل اينجا را کليک کنيد.

برای آوردن برنامه‌ی Acrobat Reader اينجا را کليک کنيد.
اين برنامه رايگان است.

منبع: سايت ديدگاه

نسخه‌ی چاپی
ارسال اين مطلب به دوستان

در آرشيو سايت ديدگاه:
مطالب ديگر از کورش عرفاني:

> ناامیدی ساختگی میلیون ها ایرانی

> جنگ قدرت در درون رژیم و نقش نیروی سازمان یافته

> مردم و اپوزیسیون: غایبان بزرگ معادله ی آینده ی ایران

> جوانان، اپوزیسیون را دگرگون می کنند

> قذافی را فرهنگ قذافی کشت

> بحران سرمایه داری: ریشه ها و گزینه های موجود

> جایگزین رژیم نیرویی است که سازماندهی کند

> ضرورت دفاع فعال از جان خود: مثال سوریه

> با وجدان های ایران متحد شوید

> چرا باید لایه های محروم جامعه باشند
تا تغییری به وجود آید؟

> آیا سپاه با وزارت نفت
کاخ رهبری را به آتش می کشد؟

> ناامنی های اجتماعی و ضرورت تشکیل انجمن های محله ای شهروندان

> و اگر کردستان به یاری ایران بیاید...

> کشورمان نیازمند تفسیر نیست، نیازمند تغییر است، عمل کنیم...

> راهبری بدون سازماندهی
و سازماندهی بدون راهبری ناممکن است

> اتحاد اپوزیسیون: صیغه موقت یا عقد دائم؟

> هشدار در مورد خطر تجزیه ی اجتماعی ایران

> جایگزین واقعی نیرویی است که مردم را سازماندهی کند

> راز بقای رژیم
فعال کردن بدترین ها و بدترین بخش درون ما

> پاکستان
هنر تبدیل تروریسم به ابزار دیپلماسی جهانی

> جنگ هست اما زرگری نیست

> توافق بر سر حفظ جان انسان: ارزش مشترک مخالفین رژیم

> هر که سازماندهی کند رهبری را در دست خواهد داشت

> برای پیروزی جنبش در انتظار سازماندهی است

> حرکت به سوی خروج از بن بست در سال جدید

> دیگر نگران موفقیت اصلاح طلبی نباشیم

> به هر نوع تغییری نمی گویند انقلاب

> خیزش می تواند به انقلاب تبدیل شود اگر...

> وقتی به خیابان آمدید، بمانید تا دیکتاتور برود

> قیام های اجتماعی و بحران سرمایه داری

> طبقه ی محروم
غایب جنبش سبز، پیروز انقلاب تونس

> ساختارشکنی یعنی تغییر مردمی ساختارها از پایین

> جدیت در مبارزه یعنی تعهد به انسانیت خویش

> تا قدرت اجتماعی نباشند
قانون گریزی حاکمیت ادامه خواهد یافت

> عاشورای 89
نبرد خرافه پرستی و عقلانیت آغاز شده است

> تغییر در راهست، آماده اید؟

> جامعه ی ایران نیاز به ضد قدرت دارد

> توده های مردم انسان هایی بالغ هستند

> آن چه رژیم با ما کرد و آن چه ما باید با رژیم کنیم

> چه نوع اتحادی در اپوزیسیون ممکن است؟

> تغییر رژیم در ایران ممکن گشته است

> جنایتگری توضیح دارد اما توجیه ندارد

> آیا نظام می تواند سپاهی ها را به پادگان برگرداند؟

> فردای سیاهی که رژیم برای خود تدارک دیده است

> کهریزک مثالی بیش نبود کهریزک سالاری را نابود کنیم

> انسان گرایی، درمان درد تاریخی جامعه ی ایران

> نظریه ی مبارزه ی مسالمت آمیز در بوته ی آزمایش جنبش 88

> در مقابل جنگ از جنبش حفاظت کنیم

> شکایت خجالتی اصلاح طلبان از سپاه

> آینده ی ایران تا حد زیادی تعیین تکلیف شده است

> آیا از طریق بازار
می توان حکومت بازاری ها را به زیر کشید؟

> تحولی که در راهست چگونه خواهد بود؟

> حاکمیت سیاسی در آینده ی ایران
برای هر نیرویی است که توانایی دارد

> جنبش و امید به جریان نوین رهبری

> 22 خرداد 89
آغاز دعوت جنبش از حضور نیروهای برانداز

> سرنوشت مشترک رژیم های آخوندی اسرائیل و ایران

> چگونه می توان جنبش را به سوی پیروزی راه برد؟

> پیام غلط به رژیم ندهیم

> مردم در آتن اعلام کردند:
عزای عمومی سرمایه داری اروپا

> آیا گره ی تاریخی ایران را اراده ی ما باز می کند یا جبر شرایط ؟

> درس های شیلی برای ما

> چهارشنبه سوریی که امید بقای رژیم را سوزاند

> چرا نمی توانیم با هم کار جمعی کنیم؟

> پیش بینی های لازم برای سازماندهی جنبش کارگری

> درسی که باید از دستگیری عبدالمالک ریگی گرفت

> فرایند سقوط رژیم فاقد مشروعیت

> چگونه به خشونت طلبی پایان دهیم؟

> بحران 88

> فروپاشی پایگاه اجتماعی رژیم: تضمین پیروزی جنبش

> آماده اشتباه آخر رژیم باشیم

> 16 آذر، محرم ، 22 بهمن
مراحل منطقی پیروزی جنبش

> 16 آذر فرصتی برای ورود طبقه ی محروم به جنبش

> آیا اسرائیل با استقرار دمکراسی در ایران مشکلی دارد؟

> 13 آبان گذار طبیعی جنبش به واقع گرایی سیاسی

> جنبش کنونی: انقلاب از نوعی دیگر؟

> پیروزی دور نیست اما هشیاری بسیار می طلبد

> حفظ نهادینه ی جان و حرمت انسان بهترین محور وحدت ایرانیان

> پیوند جنبش غیرساختار شکن و جنبش ساختار شکن

> چه کسانی به مبرم ترین نیاز جنبش کنونی پاسخ خواهند داد؟

> قطب نمایی برای جنبش

> آیا فاز نهایی رژیم فرا رسیده است؟

> نبرد ملت ایران با رژیم
نبرد اخلاق با ضد اخلاق است

> نخست حذف تجاوزگران بعد ریشه کن ساختن تجاوز گری

> بازخوانی اقتصادی جنبش حاضر

> چرا رژیم به اشرف تاخت؟

> پیوند دلایل ریشه ای و مقطعی جنبش کنونی

> دفاع از انسانیت: هم در تهران هم در اشرف

> آینده ی ایران به چه سمتی می رود؟

> اعدام تدریجی 60 میلیون ایرانی

> من «مثل مرد می میرم» و شما ؟

> تدارکات جنگ جدید خاورمیانه در حال اتمام است

> تداوم تاریخی هتک کرامت انسان ایرانی توسط طبقات حاکم

> معیارهای بازشناسی مفهوم چپ از چپ نمایی

> انقلاب خشونت زا نیست، برای پایان دادن به خشونت سالاری است

> «اراذل و اوباش» یا مبارزان بالقوه ی نبرد طبقاتی

> اپوزیسیون ایرانی و شورش های در راه

> مبارزه ی قهرآمیز، ابزار خودرهایی مردم ایران

> برای موفقیت باید مبارزه به عادت تبدیل نشود

> پایان دهی به فقر مادی از بالا پایان دهی به فقر معنوی از پایین

> چگونه سیستم صاحب مبارزات مخالفانش می شود ؟

> سایه ی جنگ بر مذاکرات ایران و آمریکا

> وقتی رژیم برای «اپوزیسیون» خط قرمز تعیین می کند

> نجات ایران با مبارزه ی قهرآمیز میسر است

> پیوند خطر ساز طبقات اجتماعی در ایران

> پیروزی اتحاد سرمایه داری، فراماسونری و صهیونیسم در فرانسه

> رویداد امروز در تهران یک نقطه ی عطف بود

> اگر بخواهیم، سالی که می آید متفاوت خواهد بود.

> آیا اراده ی خارجی تصمیم به حذف رژیم گرفته است؟

> کارکرد کمیته های مجازات در داخل کشور

> مردم ایران در حال کندن و دور انداختن ترمز و دنده عقب قطار سرنگونی رژیم

> احمدی نژاد و «پوریم» اتمی در ایران

> پایان رژیم به دست سپاه پاسدران ؟

> صدای طبل جنگ این بار از لندن

> درباره ی عملیات اخیر در زاهدان

> تقسیم جهانی قدرت در خاورمیانه آینده ی ایران را رقم خواهد زد

> 28 سال گذشت : چه باید کرد ؟

> روابط طبقاتي - بخش اول

> پس از مجاهدین، پ ک ک، قربانی دیگر فاشیسم فرانسه

> فعال شدن نفوذی های صهیونیسم در ایران

> عراق باتلاق ارتش آمریکا، گرداب رژیم ایران

> نظر خواهی از خود در خلوت وجدان

> آبه پیر : درگذشت آنکه رنج دیگران را بر نمی تابید

> جنگ در انتظار ایران

> شهرک های جنایت در ایران

> ساختار طبقاتي - بخش دوم

> « کنفدراسیون ملی دانشجویان ایران » : طرح و بررسی یک پیشنهاد

> شادی مشترک واشنگتن، تل آویو و تهران از اعدام صدام

> روزهای سخت رژیم فرا رسیده است

> آزادی مجدد اسانلو را غنیمت شماریم

> ساختار طبقاتي - بخش اول

> مبارزه ی قهر آمیز،عرصه ی بازیابی انسانیت برای ستمدیدگان

> دیکتاتور شیلی مرد، با دیکتاتورهای ایران چه کنیم ؟

> مذاکرات مخفی رژیم با اسرائیل و لوبی یهودی در آمریکا برای چیست ؟

> گردش به چپ در آمریکای لاتین و پیام آن

> مفهوم طبقه اجتماعي - بخش سوم

> ضرورت روز افزون کنش گری

> رژیم آدم ربا و ضد کارگری

> مفهوم طبقه اجتماعي - بخش دوم

> پیروزی دمکرات ها : جنگ با ایران می تواند آغاز شود ؟

> مفهوم طبقه اجتماعي - بخش اول

> آنجا که باید تصمیم گرفت

> مفهوم نظم اجتماعي - بخش سوم

> چگونه کره شمالی جنگ را به سوی ایران کشاند

> مفهوم نظم اجتماعي - بخش دوم

> مفهوم نظم اجتماعي

> جهش تازه ی مبارزات کارگری در ایران

> انقلاب انفجار سازماندهی شده ی خشم طبقاتی است

> ساختار اجتماعي - بخش سوم

> تقسیم بندی طبقاتی اپوزیسیون

> ساختار اجتماعي - بخش دوم

> نگاهی دیگر به انقلابیگری

> جایگاه نیروهای برانداز در صف بندی طبقاتی

> ساختار اجتماعي - بخش اول

> رواج مظلوم کشی در اپوزیسیون ایرانی

> پایان نبرد لبنان، آغاز جنگ با ایران

> مفهوم قشر اجتماعي - بخش سوم

> آزادی اسانلو، آغازی برای پویاسازی مبارزات مردمی

> مفهوم قشر اجتماعي - بخش دوم

> فروپاشی اسطوره ی شکست ناپذیری ارتش اسرائیل

> مفهوم قشر اجتماعي

> حزبی دیگر ممکن است

> گروه اجتماعي - بخش سوم

> جهان در مقابل خطر یهود سالاری

> گروه اجتماعي - بخش دوم

> ایران و اسرائیل : همدستی برای جنگ افروزی

> گروه اجتماعي - بخش اول

> بخش نهم - مفهوم رفتار هاي اجتماعي - قسمت سوم

> بخش هشتم - مفهوم رفتار هاي اجتماعي - قسمت دوم

> تا نزنیم می زنند، تا نکشیم می کشند

> بخش هفتم - مفهوم رفتار هاي اجتماعي - قسمت اول

> رهایی ایران با رهایی از بندهای درون ما آغاز می شود

> آقای اکبر گنجی
نه می بخشم و نه فراموش می کنم

> بخش ششم - جامعه شناسي - فرد و نقش فرد - بخش پاياني

> تداوم : رازموفقیت خیزش کنونی مردم

> بخش پنجم - جامعه شناسي - فرد و نقش فرد - ادامه

> انتخاب دشوار آمریکا : بمب اتمی رژیم یا انفجار اجتماعی جامعه

> بخش چهارم - جامعه شناسي - فرد و نقش فرد

> بخش سوم - تعريف جامعه شناسي

> ضرورت آغاز دوباره ی نبرد مسلحانه در کردستان

> بخش دوم - روش شناخت پديده هاي اجتماعي

> جامعه شناسي سياسي و جامعه ايراني

> تحلیلی بر چرایی تهاجم نظامی به ایران

> گفتار نخست: مقدمه اي بر جامعه شناسي

> روش هاي مبارزهء کارگري [جزوه]

> ستم سالاری جهانی در بحران

> ويژه نامه فروردين - امروز و فردای آزادی در ایران

> نوروز را بهانه ی روزی نو کنیم

> مبارزات کارگری، مردمی ترین چشم انداز نجات ایران

> چه کسی ایران را نجات خواهد داد: ایرانیان یا دشمنانشان؟

> فاصله ی واقعیت جنبش کارگری از آرمان سرنگونی اپوزیسیون

> کارگران شرکت واحد یا شورای امنیت ؟

> جبر و اختیار در سیاست

> جنبش اجتماعی در جامعه ی از هم پاشیده

> جایگاه اندیشه و کنش در مبارزه ی سیاسی

> آنچه شاید از حزب و رهبری مهم تر باشد

> چرا اپوزیسیون ایرانی سیاسی نیست

> و اگر جامعه ی ایران چیزی بیشتر از «سرنگونی» بخواهد...

> معضل روشنفکران، کابوس توده های بدون روشنگر

> پیام قیام محرومان در فرانسه

> وقتی ریس جمهور ایران به یاری اسرائیل می شتابد

> مردم همان انسان ها هستند

> آیاجنگ آمریکا و رژیم ضروری است؟

> عصیانگری : شرط شرافت انسانی

> نگرشی بر وجه نظری مبارزه ی سیاسی چپ ایران

> مبارزه گری و درک درد دیگران

> بقای رژیم ناشی از استبداد درون ماست

> عقب نشینی از نوار غزه و آغاز بحران ایدئولوژیک

> القاعده : بهانه ی کشتاری جدید در کردستان ؟

> سپاه در خدمت نقشه ی شوم هیت موتلفه

> بدترین زمان برای رژیم، بهترین زمان برای دشمنانش

> یا اسارت یا رهایی با سلاح

> داروغه های جنایت پیشه ی ملکه

> حاشیه نشینان و مبارزه قهر آمیز

> مبارزه ی قهر آمیز به صحنه دعوت شده است

> 11 سپتامبری دیگر، این بار در لندن

> بهترین یا بدترین انتخاب رژیم؟

> انتخاب میان معلم فاشیسم یا شاگرد فاشیست

> مرگ احمدی نژاد و تب رفسنجانی

> سناریوی دور دوم : رای به رفسنجانی برای پرهیز از احمدی نژاد

> چپ همیشه غافل

> رژیم رفتنی است اگر ...

> قتل دوباره ی زهرا کاظمی

> بهای خونین آزادی

> فراخوان گنجی به حفظ نظام

> درسهای رفراندم فرانسه برای ایرانیان

> آماده سازی قیام محرومان در ایران

> بن بست مشترک رژیم و اپوزیسیون

> جدایی ناپذیری مبارزه از زندگی

> این بار می دانیم

> ضرورت پاسخ عملی به سرکوب دولتی

> تجزیه طلبی و نبرد طبقاتی

> چگونه در جا نزنیم

> کارکرد گفتمان مبارزه ی مسالمت آمیز در حفظ رژیم

> ويژه نامه مارس - جنگ میان سرمایه داری آمریکا و سرمایه داری ایران

> حراج جنایت

> اسلحه ها در راهند

> نسل کشی مردم ایران ادامه دارد

> رفراندم يا قيام مسلحانه ؟

> بستر تاريخي جنايت سالاري نهادينه در ايران[1]

> هنر و مبارزه در جامعه استبدادي

> نخبه كشي و خودكشي نخبه ها

> كيستي انقلابي ايراني

> نارسايي فهم ماركسيستي از طبقه كارگر در ايران

> جامعه شناسي طبقاتي 12 فروردين 1358

> نامه اي به او كه در انتظار سنگسار است

> پذيرش اجتماعي حكومتگري استبدادي در تاريخ ايران

نظر دیگران در پیوند با این مطلب:

در پیوند با این مطلب نظری ثبت نشده است.

[www.didgah.net] [email: irancrises@gmail.com] [© Didgah 1996]
بازچاپ مطالب سایت دیدگاه با ذکر منبع آزاد است.